ارتباط بین اختلال عملکرد سیستولیک بطن چپ و زمان انفارکتوس حاد میوکارد در بیماران بستری در بیمارستان بعثت (نیروی هوایی) در سال 1383

  سابقه و هدف: هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین اختلال عملکرد سیستولیک بطن چپ و زمان انفارکتوس حاد میوکارد در بیماران بستری در بیمارستان بعثت (نیروی هوایی) در سال 1383 بود.   مواد و روشها: این مطالعه تحلیلی و آینده‌نگر، بر روی 100 بیمار دچار AMI که طی نیمه دوم سال 1383 در بخش CCU بیمارستان بعثت تهران بستری گردیدند، انجام گردید. معیارهای حذف بیمار از مطالعه شامل مرگ بیمار در 72 ساعت اول بعد از AMI ، به خاطر نداشتن دقیق زمان انفارکتوس و عدم مشاهده واضح تغییرات قلبی در اکوکاردیوگرافی بود.   یافته‌‍‌ها: در این مطالعه 77% از افراد، مذکر و 23% مؤنث بودند. میانگین سنی بیماران مورد مطالعه در این تحقیق 1/10 ± 04/57 سال بود. در کل 78 نفر از افراد، ریسک فاکتور سن را داشتند. زمان وقوع MI در 47% از 6 صبح تا 5:59 دقیقه بعداز ظهر و در 53% از 6 بعدازظهر تا 5:59 دقیقه صبح بود. نتایج نشان می‌دادند بین زمان وقوع AMI و وجود یا عدم وجود LVSD در اکوکاردیوگرافی ارتباط آماری معنی‌داری وجود داشت (004/0 P< ). بین شدت LVSD و زمان وقوع MI نیز ارتباط آماری معنی‌داری وجود داشت (019/0 P< ).   فراوانی ریسک فاکتورهای مربوطه بدین شرح بود؛ 47% هیپرتانسیون، 42% هیپرلیپیدمی، 53% مصرف سیگار، 30% دیابت ملیتوس و 40% سابقه فامیلی مثبت بیماری آترواسکلروتیک داشتند. با بررسی نتایج اکوکاردیوگرافی مشخص گردید که 65% از افراد، دارای EF کمتر از 55% هستند که بر اساس تعاریف موجود همان LVSD می‌باشد، 20% دارای LVSD شدید، 8/30% دچار نوع متوسط و 2/49% مبتلا به نوع خفیف آن بودند.   بحث ونتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌داد بین زمان وقوع AMI و وجود یا عدم وجود LVSD رابطه وجود دارد به نحوی که بیمارانی که طی 6 بعدازظهر تا 5:59 دقیقه صبح دچار MI شده بودند بیشتر مبتلا به LVSD بودند و این بیماران بیشتر به نوع خفیفی و شدید LVSD دچار ‌شده بودند؛ در حالی که در گروه 6 صبح تا 6 بعدازظهر بیشتر نوع متوسط دیده می‌شد.